tipo

در منسوجات و پوشاک به شدت توسط کشورهای واردکننده که سهمیه تولیدی لباس زنانه و تعرفه وضع می کردند، تنظیم می شد. این اقدامات حمایتی، که در نظر داشت (در نهایت بدون موفقیت) برای جلوگیری از انتقال تولید نساجی و پوشاک از کشورهای با دستمزد بالا به کشورهای کم دستمزد، در آغاز دهه 1980 به تدریج کنار گذاشته شد. آنها با رویکرد تجارت آزاد، تحت حمایت نظارتی سازمان تجارت جهانی و سایر نهادهای نظارتی بین‌المللی جایگزین شدند، که مزیت رقابتی کشورهای کم‌دستمزد را به رسمیت می‌شناخت، اما همچنین مزیتی را که برای مصرف‌کنندگان در کشورهای ثروتمند از طریق در دسترس بودن ابزارهای بسیار بالا برای مصرف‌کنندگان فراهم می‌کرد. پوشاک مقرون به صرفه ظهور کانتینری‌سازی و حمل و نقل هوایی نسبتاً ارزان نیز این امکان را فراهم کرد که تولید به شرایط بازار حتی در فواصل سراسری مرتبط باشد.

اگرچه معمولاً بخشی از صنعت پوشاک برای اهداف تجاری و آماری در نظر گرفته نمی شود،تولیدی پوشاک زنانه  اما تولید و فروش لوازم جانبی مانند کفش و کیف دستی و لباس زیر با صنعت مد پیوند نزدیکی دارد. همانند پوشاک، تولید لوازم جانبی از کالاهای لوکس بسیار گران قیمت تا اقلام ارزان قیمت تولید انبوه را شامل می شود. مانند تولید پوشاک، تولید لوازم جانبی به سمت محیط های کم دستمزد گرایش دارد. تولیدکنندگان لوازم جانبی گران‌قیمت، به‌ویژه کیف‌های دستی، با رقابت با کالاهای تقلبی ("knockoffs") مواجه هستند که گاهی اوقات با استفاده از مواد نامرغوب در همان کارخانه‌های کالاهای اصلی تولید می‌شوند. تجارت چنین کالاهای بدلی بر اساس قراردادهای بین المللی مختلف غیرقانونی است اما کنترل آن دشوار است. سالانه صدها میلیون دلار برای تولیدکنندگان با نام تجاری از دست رفته هزینه دارد.